Iker Lauroba, Galtzaileok

 Joan den hilaren bukaeran entzun nuen Iker Lauroba Arriaga Antzokian. Eta berriz ere nabaritu nuen formatu txikiek duten indarra eta abeslariarekiko hurbiltasuna. Hala, Ikerren lanen berri zuzenagoa izan nuen. Besteak beste, Urtaroak proiektua, tetratologia osatuta, bertan behera geratuko dela (edo parentesi  batean sartuko) kontzerturen bat edo beste egin ondoren bestelako asmoei ekiteko.

Oso kontzertu polita 👏👏
Formatu txikien indarra eta xarma
Zorionak ekimenagatik @Teatro_Arriaga

— Iñaki Murua (@imurua) April 25, 2023

Honako hau irakurri diot proiektuari buruz Diario Vascon ("Negua" diskoaz, zehatzago):

"Urtaroekiko sentsazioak oso subjektiboak dira. [...] Gustuen araberakoa da, norberaren pertzepzioan datza. Bilduma honetan urtaroak nik nola sentitzen ditudan islatzen saiatuko naiz".

Lau diskoetako kantak aurkeztu eta abestu zituen Laurobak Arriagan, Leire Berasaluzeren (Leire Letu) ahotsaren eta Urbil Artolaren laguntzarekin. Kantetako bat dakarkizut gaurkoan; "Galtzaileok". Honako hau adierazi zuen Ikerrek aipatutako elkarrizketan:

"Irabazleek idazten dute historia baina galtzaileok abesten dugu. Indartsuek dituzte bozgorailuak eta ez dute dezibelio mugarik. Musika beti izan da iraultzarako bide bat, arma hori baliatu behar dugu injustizien aurrean".

 Vuelve por aqui el músico donostiarra Iker Lauroba, a quien pude escuchar a fines de abril en el Foyer del Teatro Arriaga, en ese pequeño gran formato que permite sentir más de cerca a los y las intérpretes y, en este caso, para conocer más de cerca su obra, cómo compone, el final (o el  paréntesis) del proyecto Urtaroak (estaciones) tras haber publicado cuatro discos en cuatro años. Prolífero músico, que además de componer e interpretar temas propios (no siempre con su letra), acompaña y colabora con  otros/as artistas, como Izaro, Noa Cliff o Esti Markez, produce discos, hace trabajos para televisión...

La canción pertenece al disco "Negua" (invierno) y se titula "Galtzaileok" (los perdedores, pero ojo, que con ese "ok" se da el toque de proximidad, incluyéndose quien lo dice y/o incluyendo en ese plural a quien le oye). Porque, como dice Iker, la historia la escriben los ganadores pero la cantan (cantamos) los perdedores.

Irribarrea zirriborratu

aurpegi goibeletan,

azpititulatu isiluneak.

Astearte bat besterik ez naiz

zure egutegian,

desengainuaren mendean.

Irabazleek idazten dute historia,

baina galtzaileok abesten dugu.

Galtzaileok.

Pozoinak zapore gozoa du

zure ezpainetan,

inmunea naizen heinean.

Nire memoria selektiboak

beti aukeratzen zaitu zu,

krudel eta samur.

Irabazleek idazten dute historia,

baina galtzaileok abesten dugu.

Galtzaileok.

Ez zuk,

ez nik,

ez dugu zereginik.