¿Y si desapareciera? / Eta desagertuko balitz?

Cerca, muy cerca, de un lustro dejando pedacitos de mí en el ciberespacio, en el barrio blogosférico, me encuentro con una interesante entrada en el blog de Tíscar Lara, titulada la soledad en tiempos de twitter.  Incluso hace más de esos cinco años que comento ya lanzaba una reflexión sobre qué era un blog sin comentarios. Al tiempo, leyendo mi google reader, veo que Rosa Ribas tiene un blog con fecha de caducidad planteada. Y mientras, Txetxu Barandiaran celebrando su octavo cumpleaños blogero.

Así es que una vez más me planteo por qué tengo un blog, algo que me lleva tiempo, es cierto, pero que al final me compensa. No tanto por esa conversación que se está desplazando y perdiendo, si es que alguna vez ha existido de verdad, sino que tengo un lugar en el que puedo escribir de manera razonablemente libre, por temática y tiempo, compartir mis inquietudes, mostrarme saltando desde el Botxo al mundo. Charlar en la blogosfera, sí soy de los que lo sigue haciendo, en temas y entornos que proponen otras personas. Y todo ello, tratando de no olvidarme de la vida off line. Que, tal y como escribe al final de su post Tíscar, y yo oyera por vez primera a quien fuese hace años mi tutora en cursos b-learning, Remei Camps, detrás de los ordenadores hay personas. 

En resumen, aquí seguiré de momento, aunque si desapareciese, en un entorno tan saturado, quizá tampoco muchas personas lo echarían en falta.


Ez dakit dagoeneko blogak modan dauden. Baina, laster txoko honek bosturtekoa beteko duenean, hementxe gustura nabilela aitortu behar dizut, irakurle lagun hori. "Hementxe" hau oso zabala izanagatik, zabalegia eta irekiegia inoiz. Eta, itxiko balitz ere, beharbada horren beterik dagoen ingurunean inork gutxik faltan botako lukeela jakinda.

Comentarios

  1. Iñaki:

    Sigo tu blog desde hace unos meses y te animo a que sigas adelante!

    Saludos,

    Gorka

    ResponderEliminar
  2. I que sigas mucho más tiempo Iñaki en lo virtual y en lo palpable.
    Abrazos 'jovenzuelo' ;-)

    ResponderEliminar
  3. Blogak modan dauden ala ez dakit, baina blog irakurleak badaudela ziur nago!!

    ResponderEliminar
  4. Anda, pues me también me leéis y rápido :-)
    Conste además que no estoy en #modoCalimero on ;-)
    Os comento otra curiosidad: esta semana dos personas, conocidas de hace un tiempo, me han comentado en presencial que han llegado a mi blog tras ver la entrevista de nickdutnik.
    Ah, bienvenido Gorka, ongi etorri Izaro. Y sin duda nos seguiremos encontrando, Txetxu.

    ResponderEliminar
  5. Creo que es una inercia difícil de parar, pero si desapareciese no pasaría nada, nada más y nada menos que se pedería una voz. Creo que visité tu blog en los inicios, y ahora de vez en cuando vuelvo a él

    ResponderEliminar
  6. Fíjate, Gorka, que hasta a veces veo el mundo con gafas de blogger (que no de gugel, jeje)

    ResponderEliminar
  7. Si desapareciera tu blog, yo dejaría de enterarme de lo que ocurre en San Mamés con todos los detalles (porque los comentarios de la radio nunca son suficientes). Y dejaría de conocer a cantautores increíbles, entre otras muchas cosas.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Aquí también puedes colaborar tú.
Idatzi ere egin ahal duzu txoko honetan.