Joan den mendean Leioan (1)

Badakizu irakurle testuingurua, 81/82 ikasturtea, Zientzi Fakultatea, lehen maila euskaraz, sail guztietako ikasleak batera (eta hala ere, gutxi). Nolako urteak! Euskal futbola Espainiako ligan nagusi zen garaia, Bilboko Aste Nagusia lehendabiziko urratsak ari zen ematen...

Nondik edo norekin hasi pasadizoen segida? Goazen genituen gaien orden alfabetikoz; lehenengoa, beraz, biologia.

Bareez kezkaturik bizi zen gizon bizardun bat egokitu zitzaigun irakasle. Kasu hartan ez zen "karakola eta barea", ez horixe; "barea eta barea", izaki hori baitzen bere ikerketen muin. Batzuetan, ordea, ikasleengana hurbildu behar. Eta libururik ezean, fotokopiak eskertu egiten ziren. Ulergaitzak izan arren; tira, zenbat hitz berri ikasteko! Inoiz, gainera, ezin ulertu.

Beraz, baten bat ausartu zen galdetzera: "aizu, Txurruka, zer esan nahi du honek?" Eta erantzun azkarra, "ez naiz oroitzen. begiratu ea hiztegiak zer dakarren". Ikasleak berriz, "hor dago koxka; ez dator ezer". Eta gure irakasleak, lasai asko, eztabaidaren bukaera gisa: "tira, asmatu egingo nuen orduan".

Ez zen ikasturte osoan gurekin aritu; eskiatzen lesionatu omen zen. Tira, hori ere ez da egia osoa orduko zurrumurruei kasu eginez gero: bera geldi ei zegoen eta emakume bat gainera etorri zitzaion.

Garai hartan behintzat harreman ona genuen ikasleen artean, baita irakasleekin ere. Eta ihauteriak heldu aurretik afari bat egitea pentsatu genuen; bilbotar pare batek antolatu genuen zazpi kaleetan. Jatetxea eta taberna zen Somera kalean; jantokira heltzeko eskailera dexente igo behar gainera. Eta, ustekabean, nor agertuko, eta lesionaturik zegoen irakaslea, makulu eta guzti, sekulakoak esanez antolatzaileei buruz, jakina. Eskerrak ez zuela jakin nortzuk ziren.

Eta jakin bazuen ere, ez zen  gorrototsu ibili, nirekin behinik behin. Nahiz eta bi aldiz egiaztatu nuen zer esan nahi zuen azken aktan nire izenaren ondoan zegoen OM hark. Txurrukarekin urte osoa eman eta gero, auskalo zer izan zitekeen!