Haur baten beharra (Deseando un hijo)


Patxi Labordak jarri zigun dantzarako; Natxo de Feliperen ahotsa zela jabetuta, etxera heldu orduko CDen artean ibili nintzen Oskorriren Badok hamahiru aurkitu arte. Horren ondoren, Interneten hasi nintzen informazio bila, eta hitzak Jakes Ahamendaburu olerkariarenak direla jakin dut. Are, Maiatz aldizkarian argitaratu zen olerkia, 2009an hain zuzen, eta abestia baino luzexeagoa da.

Canción de Oskorri, en su disco Badok hamahiru, con letra de Jakes Ahamendaburu. También apta para bailar (incluso tratando de hacer paso de habanera)


Beste webgune batzuetan entzuteko / Para oírla en otros sitios web

Izar azpitan desira zoroz
ferekak doaz jostari
Gure leihoan ilunaz izu
erresinula koplari
Gorputz xuriez jabetu ezin
itzalak daude behari
itsas nagitik bortu gainera
deus ez zaio zor gauari

Ene maitea izar eztia
beha ezazu leihora
Ikusten duzun haurra nigarrez
jin balekizu altzora
Gaur berean har dezakegula
ez dezagun utz gerora
Horregatikan astiri oroz
heldu nitzaizu ondora

Zure begiak dira neretzat
esperantzaren kandela
Gauaz ispilu argiz iguzki
fideltasun dariela
Herri lasaia da zure loa
mundu bat zure sabela
Gaur ukan ezin biharko haurra
zuregan sor dadiela

Uhaitz eroak itsasoratuz
ematzen diren bezala
Ezin bertzean fidantzak noizbait
du galtzen bere ahala
Ene tristura ez ditaikea
maita ezaren seinala?
Suari ura den haur eskasak
gurea hil ez dezala!

Amodioa ezin bizia
zonbat den gauza krudela
Beharrik nauzu luzaz aditu
joan bainintzen bestela
Bihotzetikan datorrenari
nehoiz urduri naizela
Elgar maitez gaur bihar bezala
uros bizi gaitezela

Nehor guti da zutaz bestalde
nitaz mintzo dakienik
ene olerki oroetarik
zu zirela eztienik
Ai bertso hauen kantari banu
hautxo eder bat zuganik
Zer nahi denik sinets nezazu
nik zaitudala maitenik
Bajo las sábanas mis caricias
corren locas de deseo
mientras, queriendo huir de la oscuridad,
trina el ruiseñor en nuestra ventana,
las sombras, inmóviles testigos, no pueden
adueñarse de nuestros pálidos cuerpos.
Nada, desde el indolente mar a la más alta cumbre,
debe nada a la noche.

Amor mío, dulce estrella,
mira ahí fuera,
si ese niño que ves llorando
viniera a tu regazo!
No dejemos para mañana
aquello que hoy podemos,
por eso, todos los crepúsculos,
vuelvo a tu vera.

Tus ojos son para mí
una llama de esperanza,
espejos de noche, soles de día,
que irradian fidelidad.
Tu sueño es un país tranquilo,
un mundo tu vientre.
Cuándo prenderá en ti
ese hijo que deseo!

Como los torrentes se aplacan
al desembocar en el mar
así suele perder sus energías
fatalmente la confianza.
¿Esta tristeza mía será, quizás,
primera señal de desamor?
Ay, que no sea como agua al fuego
la falta de ese niño deseado.

Qué cosa cruel es
un amor imposible.
Gracias que tú me has entendido
y, yo, me he quedado.
Jamás inquietado por nada
que surja del corazón,
viviendo felices, amándonos
hoy igual que mañana.

Nadie sabe hablar de mí
como tú lo haces,
de todos mis poemas
tú eres el más dulce.
Ojalá tuviera de ti un niño
que cantara mis versos.
Y, pase lo que pase, créeme,
tú eres lo que más amo.

Comentarios

  1. Jakes Ahamendaburu, mugaz beste aldeko olerkari nafarra, haatik aski ezezaguna... Lurrak goxo har beza bere baitan.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Halaxe da, Itxaurdi: 2022ko apirilean zendu zen. Sarrera aspaldikoa da, 2014ko apirilekoa, hain zuen.

      Eliminar

Publicar un comentario

Aquí también puedes colaborar tú.
Idatzi ere egin ahal duzu txoko honetan.