Herrimina
Azken boladan handitzen ari omen da lan bila, ogi bila joan behar dutenen kopurua. Ez da, ordea, fenomeno berria guregan. Joatekoa eta kanpokoak hartzekoa, garaiaren arabera. Horregatik nekez uler dezaket kanpotarrekiko edota etorkinekiko arbuioa -zuzenean arbuioa ez denean-, edota zergatik begi onez ikusi hor nonbait euskal etxe bat zabaltzea eta ez alderantzizkoa.
Edonola ere, abesti honekin egin dut topo Sarean. Zuzenean entzun nuen Bilboko txistularien alardean bere garaian, eta gustura berreskuratu dut You Tuben Andoni Egañaren letra eta Xabier Zabalaren musika duen "Herrimin" hau. Etorkin guztiei eskainia, batez ere, Ameriketara joan eta inoiz itzuli ez ziren horiei.
Dedicado a los y las emigrantes, especialmente a aquellas y aquellos que fueron y no volvieron de las Américas. Ese herrimin, esa nostalgia, esa morriña, esa saudade (que canta Pedro de Mingo; hay algún otro que lo menciona en una canción pero, conscientemente, evito citarlo). Escuché este tema, con letra de Andoni Egaña y música de Xabier Zabala, en el alarde de txistularis de Aste Nagusia bilbaina hace unos años y hoy te lo acerco, recuperado con la ayuda de You Tube
Lehen paragrafoan idatzitakoak ondoko hau eskatzen duela esango nuke: ...edota etorkinekiko arbuioa -zuzenean gorrotoa ez denean-, edota...
ResponderEliminarMila esker horren arretatsu irakurtzeagatik eta txokoa bisitatzeagatik, Jesus.
ResponderEliminarIzan liteke diozun bezla baina jatorrizko asmoa idatzitakoa dela uste dut: etorkinekiko arbuioa (partziala edo) edo bestearekiko arbuioa (edonongoa dela eta bestelako arrazoiengatik).