Josu Bergara (eta Akorde Txikiak), Udaberriko haikuak

Urte sabatikoa hartu du aurten Josu Bergara adiskideak eta hala adierazi, Twitterren besteak beste

2019. urtean ez dudala kontzerturik eskainiko iragarri nuenetik hamaikatxu proposamen jaso ditut. Ezetz esatea asko kostatzen zait eta benetan, eskerrik asko guztioi 💚 baina aurten urte osoan musikaz aparteko beste kontu batzuetara dedikatuko naiz.
Mosu bana! pic.twitter.com/XH47NB03kS

— Josu Bergara Aretxabaleta (@josubergara) March 12, 2019

Hala ere, aspalditik neukan hartuta erabakia: Asunak diskoan argitaratu zuen bere "Udaberriko haikuak" txoko honetara ekartzea udaberria etortzean. Eta kantua aurkezteko gonbidapenari ez zion uko egin, beste hainbatetan bezala; egia esan, sarritan agertu da Josu hemendik.  Hona hemen berak idatzitakoa:

Askotan galdetu izan diot neure buruari ia bizitzan hartutako bidetik ondo nabilen, gustora nagoen, ala norabide aldaketa behar dudan. Galdera korapilotsuak izan ohi dira norberak bere buruari egiten dizkion hauek, eta erantzunak ere ez dira sinpleak ezta argiak. Horregatik, batzutan gitarra hartu eta konposatzen hasten naiz, barrukoa husteko eta paper zuriaren gainean pentsamenduak, sentimenduak edota bizitakoak adierazteko.

Ondorioz, esango nuke, kanta asko besteontzat idatzi beharrean niretzat idazten ditudala barruko korapilo horiek askatu nahian. Modu honetan sortu nuen "Udaberriko haikuak" abestia; barren-barrenetik, iluntasunetik argitasunera, sinple, gordin, eder eta zintzo.

---

Este año lo ha tomado sabático en lo que a las actuaciones musicales concierne Josu Bergara. De todos modos, una vez más acudió a mi llamada y se animó a presentar una de las canciones de su último trabajo, Asunak, que yo ya tenía pensado traerla a este txoko cuando comenzase la primavera, dado que el título es "Udaberriko haikuak", o sea, "Haikus de primavera". Letra y música de Josu, con arreglos de Nerea Alberdi, quien acompaña con su voz además de con su violín en esta canción.

Se refiere Josu a que a menudo se pregunta si las decisiones que ha tomado en la vida son las adecuadas, si está a gusto o debe cambiar de dirección; preguntas complicadas que no tienen respuestas sencillas ni claras. Por ello, a veces coge la guitarra y se pone a componer, para desahogarse más que pensando en otras personas; así surgió este tema. Desde dentro, de la oscuridad a la luz, simple, crudo, hermoso y leal: ha empezado a fundirse la nieve en el monte, cuando ha tomado la decisión, se ha ido sin mirar atrás, a volar sin temor...

Elurra urtzen hasi da mendian,

erabakia hartu duenean, 

atzera begiratu gabe joan da, 

beldur barik hegan egitera. 

Ihesi doa, 

eta ez daki nora, 

hemendik urrutira.

Udaberriaren iraultza datorrenean, 

eguzkiaren lehen laztanetan, 

han goitik itsasoa ikusten da,
harra bihurtu da tximeleta.