"Europa geu gara"

Voy a cumplir con lo prometido, aunque me da casi tanta pereza como pensar en ir a votar el próximo día 7; bueno, al menos me queda el consuelo que, una vez más, me he librado de formar parte de la mesa electoral.
No sé cómo se asombra el personal de que la ciudadanía en general se muestre distante con esas elecciones. Y es que Bruselas y Estrasburgo nos queda un poco lejos, al igual que nos han quedado lejos quienes nos han representado. No dejo de concebir el Parlamento Europeo, en una apreciación que creo está extendida, como un entrenamiento para promesas, un retiro dorado y/o un castigo para políticos díscolos (o políticas díscolas, que haberlas habrailas)
Sin embargo, un acto al que ha asistido esta semana, Oroimenaren haziak,  me ha animado a participar. Se trata de una frase y la correspondiente explicación que dio Joseba Agirreazkuenaga: "Europa, geu gara" (Europa somos nosotros)
Se refería a la sucesión de guerras civiles que hemos tenido en el continente en los últimos 200 años, entre civiles europeos, no contra seres de otras galaxias; como la reciente de Bosnia. Y estoy convencido que entre otras opciones, aunque sea claramente mejorable, prefiero optar por hablar y acordar, por parlamentar en definitiva Y aún mejor si es para zanjar diferencias que para aclarar condiciones de rendición con el contrario. para zanjar diferencias.
A zer nolako nagikeria ekainaren 7ko hauteskundeez idaztea; are, pentsatze soilak ere nekatu egiten nau. Baina, hitza betez, hausnarketa bat edo beste plazaratu beharko.
Urruti ikusten dut Europako Parlamentua; urruti bertan ibili direnak. Politikarien entrenamendurako edo sarriago, aldez aurretiko erretiro gisa ikusi izan dut. Inoiz zigor bezala ere bai. Hala, botoa emateko gogorik apenas, jakina.
Lehengoan baina,  Joseba Agirreazkuenagari entzundakoak birplantearazi dit kontua. "Europa geu gara" esan zuen, alegia, gerra zibilak Europa osoan gertatu direla azken berrehun urteotan, eta europarren artean, ez kanpotik etorritakoen kontra. Hala, hobetzeko tarte handiagoa dagoen arren, nahiago dut botoa eman, hitz egin dadila, konponbidea armaz bilatu ordez.

Comentarios

  1. Servidora de ustedes, donde más europea se ha sentido ha sido en los USA. Allí, cuando se dan cuenta de que hablas inglés raro, te preguntan: "Are you from Europe?" Y cobra una conciencia de europea.

    ResponderEliminar
  2. Parece que has sucumbido a los intereses de los grandes partidos estatales. Desánimo y desinterés por el parlamento europeo.
    Dos razones importantes para ir a votar el 7 de junio, a quien cada cual decida.
    Primero: todos los votos valen lo mismo.
    Segundo: en Europa se deciden cosas tan importantes como las directivas medioambientales que condicionan las políticas de cada país, en cuestiones energéticas -nucleares, térmicas o transgénicos por ejemplo-. Además, de otras directivas como la de las 65 horas -que afortunadamente no se aprobó-, o la famosa directiva de la vergüenza que sí se aprobó, y permite que menores sin papeles puedan ser entregados a cualquier país.

    ResponderEliminar
  3. Yo no he saltado el charco, Noe. Aunque por mi inglés se dan cuenta de que no soy precisamente británico, y en castellano me pillan de dónde soy ;-)

    Nerea, pues entonces quizás no me he explicado bien: justo digo que voy a votar. De todos modos, creo que ningún partido se esfuerza demasiado, más allá de las campañas electorales cuando corresponde. Por cierto, agrada volverte a encontrar por estos espacios.

    ResponderEliminar
  4. jo, pues a servidora no le quedan muchas ganas de elegir quién irá a ese cementerio de elefantes... cada vez 'me les creo' menos... ustedes me perdonarán, es la edad... me temo...

    ResponderEliminar
  5. Muchas gracias por participar en el festival, Iñaki. Coincido mucho contigo: desánimo tremendo, pesimismo colosal sobre los políticos europeos, pero... viendo las cosas en perspectiva sí, gu gara Europa.

    ResponderEliminar
  6. Gracias Iñaki, me gusta pasearme por blogs tan amigables como este. Y Jaio, hay mucho elefante, pero también hay propuestas dinámicas. No te ciegues con lo que quieren que veas. Haz como en la alegoría de la caverna de Platón, y sal a ver con tus propios ojos. Que no te lo cuenten

    ResponderEliminar
  7. De nada, M@k. Habrá que escribir algún otro post, sobre a quién votar, que, pese a los ánimos de Nerea no está fácil, ¿verdad jaio?

    ResponderEliminar
  8. Hola. Tienes el resumen del festival de blogs en

    http://politika20.nireblog.com/post/2009/06/05/festival-de-blogs-de-las-elecciones-europeas

    ResponderEliminar
  9. Anónimo6/05/2009

    Hola
    Me sumo a esta tertulia. Yo voy a votar, pero sólo por una suerte de sentido del deber para con mi candidata y el proyecto político que avala y promueve. La Unión Europea tiene para mí un problema grave y un montón de problemas pequeños.
    El problema grave es que el mecanismo de toma de dcisiones es antidemocrático: Deciden personas en cuya elección no hemos participado. Berlusconi, ese impresentable en cuya elección no he tenido nada que ver, decide (en la medida de su contribución relativa) acerca de cosas que me afectan y mucho. Esta es una forma de ejemplificar lo que quiero decir. Y el problema es que no es posible (y dudo que convenga) ir más allá, porque entonces entraríamos en el terreno de lo identitario, y eso, como se sabe, son palabras mayores.

    ResponderEliminar
  10. Ongi etorri, tocayo. Algún día tendrás que escribir sobre esta especie en extinción que parece que somos.
    Sobre lo que escribes, hoy oía con recelo que Berlusconi, su partido, aspira a liderar el grupo correspondiente del Parlamento Europeo. Igual es una razón más a la contra para ir a votar.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Aquí también puedes colaborar tú.
Idatzi ere egin ahal duzu txoko honetan.